Tijdens de zomer van 1997 ben ik voor de eerste keer beland in de Cevennen, de zuidelijke afsluiting van het centraal massief, in Frankrijk. Daar heb ik enkele stenen gevonden die me zo fascineerden dat ik in de herfst van dat jaar voor zes maanden naar dezelfde streek ben teruggekeerd om mijn onderzoek verder te zetten. Tijdens deze periode heb ik enkele tonnen stenen verzameld. Na jaren onderzoek heb ik in deze stenen duidelijke structuren ontdekt die mij vertellen dat ze onmogelijk een toeval of een speling van de natuur kunnen zijn. Vele van deze stenen bevatten subtiele informatie. Op een niet conventionele manier zijn het fossiele getuigen van levende wezens die vele eeuwen geleden op onze aarde leefden.
Ik vermoed dat op de plaats waar ik nu de stenen vind ooit een catastrofe heeft plaatsgehad die misschien vergelijkbaar is met de ramp die +- 2000 jaar geleden in Pompeï is gebeurd. Het is ook mogelijk dat in een bepaalde periode van de préhistorie deze streek door een modderstroom overspoeld is. Duizenden dieren zijn toen letterlijk door lava of modder bedolven. Door natuurlijke processen zijn deze lichamen later verdwenen en zijn de achtergebleven holle ruimtes in de verharde lava of modder opgevuld door insijpelend water en daarbij horende mineralen en steentjes.* Dit conglomeraat heeft vrij exacte kopieën gevormd van de verdwenen dieren. Deze versteende vormen zijn lange tijd onder het aardoppervlak verborgen gebleven. Na verloop van tijd zijn door erosie restanten uit onderliggende lagen aan de oppervlakte gebracht. Het zijn deze stenen die mij boeien en die ik al jaren verzamel. Ik vermoed dat nog vele opgevulde holtes met hun onbeschadigde inhoud onder het aardoppervlak te ontdekken zijn.
Tot nu toe tonen de wetenschappers weinig interesse. Ze beweren dat deze stenen toevallig gevormd zijn door natuurelementen. Daar ik al honderden stenen in mijn verzameling heb die subtiele biogeografische informatie bevatten en ik er nog steeds vind, geloof ik meer en meer in mijn onderzoek. Deze stenen zijn stille getuigen van préhistorisch leven.
Ik stel me hierbij de vraag of deze stenen als fossielen geen onbekende diersoorten of bepaalde voorlopers van de mens kunnen zijn. Missing links in de evolutieleer… ?
Ik maak sinds enkele jaren artistieke verwerkingen met kopieën van mijn belangrijkste stenen. Op deze manier hoop ik de nieuwsgierigheid van de wetenschap aan te wakkeren en zo aandacht te krijgen voor deze authentieke stenen.
Ben kockelkoren
* In Pompeï gieten de archeologen plaaster in de holtes om een replica te krijgen van de oorspronkelijke vorm.